Als volwassene heb je een sterk vermoeden dat je dyslexie hebt. Je hebt altijd al vanaf de basisschool moeite gehad met het lezen en het schrijven ( spellen). Je probeert het lezen vaak te vermijden. Ook bij het schrijven merk je dat je je gedachten niet helder en juist op papier kan krijgen. Op school heb je veel hulp gekregen, maar nog altijd voel je je niet competent bij lezen en spellen. Ook nu in je werk kom je weer dezelfde problemen tegen. Het gevolg is dat je je onzeker voelt op je werk, je neemt vaak stukken mee naar huis om ze nogmaals te lezen. Af en toe voel je de sterke behoefte getraind te worden in het omgaan met je dyslexie met als doel je meer zekerheid te verschaffen in je werk en ook in je privé.
Als je deze moeilijke stap kunt zetten dan kan je volgens de HOS aanpak mooie resultaten bereiken met als uiteindelijk doel je gevoel van competentie naar wie je bent te vergroten
Als een voorbeeld van dyslexie begeleiding volgt hieronder het verslag van Nigel die drie jaar wekelijks één uur begeleiding kreeg.
Ik ben Nigel en 29 jaar oud. Op mijn negende werd er bij mij dyslexie ontdekt. Toentertijd wisten ze niet echt hoe ze hiermee om moesten gaan. Ik werd vaak op de gang gezet, zodat ik rustig kon lezen en de rest niet ophield. Dictee moest ik ook op de gang maken, want ik was toch langzaam in spellen. Mijn ouders hebben er alles aan gedaan om mij zo goed mogelijk te ondersteunen met mijn dyslexie. Ik kreeg na school extern bijles om om te gaan met mijn dyslexie. Aan het einde van de basisschool stopt de begeleiding omdat het bureau dat mij begeleidde, vond dat ik alles had geleerd. Door dit alles heb ik me altijd een buitenbeentje gevoeld. Leren was niet mijn sterkste kant, laat staan lezen en schrijven. Hier voelde ik me altijd onzeker over en dat is niet veranderd. Ik durfde geen fouten te maken en schaamde me voor mijn eigen schrift en spelling. Gelukkig kon ik mijn uitvlucht vinden in sport en daar ben ik me volledig op gaan storten.
Op 26 jarige leeftijd was ik al 6 jaar actief als accountmanager. Mijn collega’s en werkgever gingen zich steeds meer irriteren aan mijn schriftelijke communicatie. Na deze ontdekking liet ik al mijn mails controleren en mijn adviezen durfde ik bijna niet meer op te schrijven. Op een dag vroeg mijn werkgever om uitleg te geven over mijn dyslexie en mijn baas stelde voor dat ik hulp zou gaan zoeken om beter te leren om te gaan met mijn dyslexie. Ik zat daarop helemaal niet wachten maar ik heb de stap toch gezet.
Na een uitgebreid onderzoek werd de begeleiding gestart. De eerste begeleiding zal ik nooit meer vergeten. mijn begeleider B . vertelde me dat we beginnen met de basis. Ik kreeg allemaal kaartjes met letters erop en mij werd gevraagd ze in te delen zoals ik dat zag. Wat ik had gedaan was niet goed en ik voelde me heel onzeker. B had dat direct in de gaten en zei tegen me . “Je bent hier om te leren en je wordt nooit veroordeeld”
Vanaf dat moment zijn we met de basis begonnen. Het klinkt misschien kinderachtig maar je kan pas verder bouwen wanneer de basis goed is. Het automatiseren is intensief oefenen en het kost veel tijd. Ik kreeg altijd huiswerk mee om op die manier te werken aan mijn leessnelheid, maar ook aan het begrijpend lezen en ook aan mijn woordenschat. Toen ik eenmaal de spelling beter onder de knie had zijn we aan de slag gegaan met de onderdelen die ik in mijn werk tegenkwam, zoals het schrijven van mails en verslagen. Nu kan ik gerichter mijn zinnen op papier krijgen en voel me er veel zekerder bij.
Lezen zal nooit mijn favoriete bezigheid worden, maar ik ga het niet meer uit de weg. Naast de grote vooruitgang die ik heb gemaakt met het lezen en schrijven is het allerbelangrijkste dat ik erg gegroeid ben als mens en dat kan ik met trots zeggen.
Mijn conclusie
Ik was 26 jaar en liep Buro Leerhulp binnen voor dyslexiebehandeling. Ik had de angst om mensen teleur te stellen en door de vele negatieve reacties op mijn spelling was ik erg onzeker geworden. Ik was daardoor een gesloten boek geworden en durfde nauwelijks meer iets op te schrijven. Nu drie later kijk ik terug op een waardevolle tijd bij Buro Leerhulp. Ik heb een fijne tijd gehad, ben gegroeid als mens en heb leren omgaan met mijn dyslexie. Ook kan ik nu mijn eigen teksten kritisch nakijken op fouten en mijn verslagen zijn overzichtelijk, duidelijk en compact te worden.
Mijn dyslexie zal nooit weggaan en ik moet ermee leren leven maar dankzij de ondersteuning van Bert. weet ik hoe ik mijn teksten moet opbouwen en waarop ik moet letten.
Zelfs heb ik nu de stap durven te nemen om bij een andere werkgever te gaan werken. Dank voor alle begeleiding en ondersteuning.
januari 2022