Dyscalculie (rekenen)

Dyscalculie is een rekenstoornis die gekenmerkt wordt door hardnekkige problemen in de automatisering van rekenvaardigheden en inzicht in het rekenen zelf. Dyscalculie gaat vaak gepaard met nog een aantal andere problemen. Zo hebben leerlingen problemen bij het ruimtelijk inzicht, is het tijdsbesef (klokkijken) nog niet goed ontwikkeld en verloopt de automatisering van tafels moeizaam. Onderzoek en behandeling is gewenst, als de leerling onverklaarbaar slechter presteert, dan op grond van leeftijd en intelligentie mag worden verwacht.

Er kan sprake zijn van dyscalculie als:
– de leerling lang tellend blijft rekenen
– de leerling regelmatig de tel kwijt raakt
– het hoofdrekenen niet lukt
– de grote getallen verkeerd worden geschreven
– de leerling moeite heeft met het correct plaatsen van getallen in een getallenreeks
– inzicht in de juiste stappen naar het antwoord niet aanwezig is
– de leerling  oplossingen heel moeilijk onthoudt

Onderzoek
Onderzoek en behandeling is gewenst, als de leerling onverklaarbaar slechter presteert, dan op grond van leeftijd en intelligentie mag worden verwacht. Het onderzoek is erop gericht vast te stellen welk type probleem aanwezig is bij de leerling en welke behandeling het beste bij hem/haar past.

Behandeling
De behandeling is  vooral gericht op training en automatisering van de hoofdbewerkingen (optellen, aftrekken, delen, vermenigvuldigen), training van het getalinzicht en het aanpakgedrag bij de redactiesom. Er wordt heel veel geoefend met rekenregels, waardoor leerlingen langzamerhand steeds meer rekenbegrip en zelfvertrouwen krijgen.

Dyscalculieverklaring
Is er sprake van hardnekkige rekenproblemen (na behandeling van een half jaar kan dit worden vastgesteld), dan wordt een Dyscalculieverklaring afgegeven.